Uit Frankrijk stuurde Mario Kloostra ons het volgende bericht :

De voormalige Franse verzetsstrijder en president van ACER, de herdenkingsvereniging van de Franse Internationale Brigades, Cécile Rol-Tanguy, stierf op 8 mei op 101-jarige leeftijd. Ze was de weduwe van Henri Rol-Tanguy, een prominente Franse vrijwilliger van de Internationale Brigade en leider van het verzet in Parijs.

De familie Rol-Tanguy heeft de volgende aankondiging gedaan:

Cécile Rol-Tanguy stierf op 8 mei 2020 in haar huis in Monteaux (Loir-et-Cher), op 101-jarige leeftijd. Ze was een van de laatste figuren van het Franse verzet en de bevrijding van Parijs in augustus 1944.

Ze kreeg de hoogste onderscheiding van de Franse Republiek (Grootofficier van het Legioen van Eer, Grootkruis in de Nationale Orde van Verdienste, Medal of the Resistance, Cross of the Volunteer Combatant of the Resistance), ze stond symbool voor de plaats van vrouwen in de strijd tegen Vichy en de nazi-bezetter. Cécile Rol-Tanguy benadrukte altijd dat ze deze decoraties alleen accepteerde als eerbetoon aan alle vrouwen in de schaduw, essentiële onderdelen van de clandestiene strijd. Aan de gedeporteerden, aan de geïnterneerden, aan al degenen die door de vijand zijn vermoord en toch zo vaak vergeten op het uur van de overwinning; aan alle vrouwen die, net als zij, na het einde van de oorlog hun plaats in het dagelijkse leven van hun familie en het land gewoon weer innamen.

Geboren als Cécile Le Bihan op 10 april 1919, de enige dochter van François Le Bihan, elektricien, activist van de Franse Communistische Partij sinds haar oprichting in 1920, vakbondsleider van de CGT, gedeporteerd en vermoord in Auschwitz in 1943, en van Germaine Jaganet, huisvrouw en verzetsstrijder.

Met Henri Rol-Tanguy.

Het politieke activisme van Cécile Rol-Tanguy dateert uit 1936, het Volksfront en de Spaanse oorlog. Op het Syndicat des Métaux CGT in Parijs, waar ze werkzaam was, ontmoette ze Henri Tanguy, leider van de Parijse staalarbeiders, vrijwillige strijder bij de Internationale Brigades aan de kant van de Spaanse Republiek. Ze trouwden in 1939, vlak voor de oorlog waarin hij in de frontlinie werd gemobiliseerd.

Eind juni 1940, toen de Wehrmacht Parijs binnenkwam, sloot ze zich aan bij wat het verzet werd. Ze typte folders, vakbondskranten en andere illegale documenten van de verboden CGT en werkte voor communistische advocaten die de eerste gevangenen van het Vichy-regime verdedigden.

In augustus 1940 verwelkomde ze Henri Tanguy in Parijs, na zijn demobilisatie en bracht hem in contact met de clandestiene leiders van de CGT. Het echtpaar ging in oktober 1940 ondergronds. Ze was een liaison met de ondergrondse verzetsstrijders.

Vier jaar later typte ze het bevel voor de Parijse opstand die haar echtgenoot – nu kolonel Rol, regionale militaire chef van de FFI (Forces françaises de l’intérieur) van het Ile de France – haar zou dicteren aan het begin van de opstandige zegevierende week in de hoofdstad, van 19 tot 26 augustus 1944.

Zij was de enige aanwezige vrouw toen generaal De Gaulle op 26 augustus in het Hôtel de Ville op het hoofdkantoor van de FFI arriveerde. Cécile en Henri Rol-Tanguy, met Lucie en Raymond Aubrac, zouden een van de twee symbolische paren van het Franse verzet blijven.

Na de dood in 2002 van haar echtgenoot, die net als zij een levenslange communist was, nam Cécile het voorzitterschap over van ANACR ( Association Nationale des Anciens Combattants) erevoorzitter van ACER ( Amis des combattants en Espagne Republicaine) . In augustus 2019 woonde ze de 75ste verjaardag van de bevrijding van Parijs bij.

Mario Kloostra is zoon van Spanjestrijder Arie Kloostra (https://spanjestrijders.nl/bio/kloostra-arie) en neef van de Spanjestrijders Johan Kloostra ( https://spanjestrijders.nl/bio/kloostra-johan), Henk Kloostra ( https://spanjestrijders.nl/bio/kloostra-henk) en Leen Triep (https://spanjestrijders.nl/bio/triep-leen)