Van 28 tot 30 november zal in Barcelona een congres worden gehouden over wetgeving met betrekking tot historisch geheugen, door de organisatie Eurom, European Observatory On Memories. De organisatie heeft tot doel na te denken over de recente geschiedenis van de strijd voor democratie en vrijheid in Europa en pleit voor een grote verscheidenheid aan herinneringen. De organisatie wordt geleid door Fundació Solidaritat de la Universitat de Barcelona met steun van de Europese Commissie – het programma ‘Europa voor de burgers’. Het komende congres zal zich richten op wat er de afgelopen tien jaar in Spanje is gebeuren met betrekking tot de Spaanse Burgeroorlog en zijn gevolgen.

Nog steeds wordt er gezocht naar de slachtoffers (meer dan 100.000 mensen) van deze oorlog en de daarop volgende terreur, begraven in veelal anonieme massagraven waaronder zich ook Spanjestrijders bevinden.

Hier volgt een korte beschrijving van Eurom over dit komende congres.

Tien jaar geleden, in oktober 2007, keurden Spanje en Catalonië de wetten goed die bekend staan als herdenkingswetten. Het Spaanse parlement legde een wet vast voor het erkennen en uitbreiden van rechten, en het instellen van maatregelen ten gunste van degenen die zijn blootgesteld aan vervolging of geweld tijdens de Spaanse burgeroorlog en de dictatuur, terwijl het parlement van Catalonië het groene licht gaf aan de regionale democratische Herinnering Wet.

De wetgeving over het recente verleden heropende de zorgen en de hoop, en de relatie tussen recht en herinnering, was complex en in beide gevallen besproken. De eerste aanzet tot goedkeuring was na korte tijd uitgeput en maakte plaats voor een periode van rust of winterslaap. Sindsdien is een redelijke periode verstreken, voldoende om een eerste beoordeling te maken met een historisch perspectief van de rol die die wetten spelen bij de ontwikkeling van beleid in de hele staat.

Welke zijn hun echte effecten? Welke gevolgen en reacties hebben ze veroorzaakt? Welke andere initiatieven zijn er sindsdien ontwikkeld? In aanvulling hierop worden de Catalaanse en Spaanse gevallen geschetst in een Europese context, waar deze kwesties niet vreemd zijn; het is een veelvoorkomend probleem voor veel lidstaten, evenals voor de Europese instellingen zelf bij het ontwikkelen van openbaar beleid van geheugen en herinnering.