Luitenant-generaal b.d. Seyffardt, een officier met sterk anti-communistische en pro-Duitse gevoelens, kreeg in 1941 het Duitse aanbod  om bevelhebber te worden van een Nederlands SS-vrijwilligerslegioen om samen met de Duitsers tegen de Sovjetunie te vechten. Vele van deze Nederlandse SS’ers kwamen terecht aan het front in de Baltische staten. SS-Hautsturmfuhrer W. Hulstijn zegt op 16 oktober 1941:

“Het leven van de bezettingsmanschappen en officieren der Ortskommandandaturen wekt sterke herinneringen aan onze koloniale bezetting op de de Sumantrasche voorposten, alsmede aan het zuiverende werk onzer Atjehsche marechaussee-brigades.”

Na de in eerste instantie euforische stemming in de strijd tegen de Sovjet-Unie sloeg de stemming om. In 1944 begon door het Rode Leger een frontaal offensief tegen de SS- posities in de Baltische staten. Bij deze slag aan de Narwa, ook bekend als de slag om Tannenberg, zou het gehele regiment Seyffardt van het Nederlandsch Legioen, zo’n 900 man, op de Grenadiershöhe,  juli 1944, in Estland ten onder gegaan.

Seyffardt zou eerder al eerder aan zijn einde komen door een aanslag uitgevoerd door de verzetsstrijder en Spanjestrijder Gerrit Willem Kastein en Jan Verleun, leden van de Nederlandse verzetsgroep CS-6.

In deze contreien hebben deze SS-eenheden  gruwelijk huisgehouden. Nog steeds worden vele zaken teruggevonden die doen herinneren aan deze veldslag. Ook worden er nog steeds menselijke resten terug gevonden. Een opvallende vondst die is gedaan is het insigne van het Condor Legioen.

Ook is het opmerkelijk dat in het democratische Estland als lid van de Europese Unie het mogelijk is om in 2006 een herdenkingsteken in de stad Narva te plaatsen ter herdenking aan de Nederlandse SS’ers die daar zijn gevallen. Was dat om de verdediging van Hitlers democratische waarden te herdenken, in het spoor van Oostenrijk, Spanje, Tsjechie-Slowakije, Polen, enz.? Toch nog maar eens lezen over het Neurenberg Proces of op zijn Ests Nürnbergi protsess